ความทรงจำแช่แข็ง

เมื่อไม่กี่เดือนก่อนพึ่งจะได้มีโอกาสดูหนังเรื่อง “แฟนฉัน” จริงๆ ก็ตั้งใจว่าจะดูตั้งแต่หนังเข้าที่เมืองไทยเมื่อหลายปีก่อนแล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสไปดู พอหนังออกเป็นแผ่นก็ว่าจะซื้อ แต่ก็ไม่ได้ซื้อซะที ก็ทิ้งไว้จนเ้นิ่นนานกว่าจะได้ดู แต่ก็ดันได้ดูหนังฮ่องกงเรื่อง “แฟนเฉิน” ซึ่งออกมาทีหลังก่อนแฟนฉัน

จะว่าไปแล้ว “แฟนฉัน” ก็เป็นหนังที่ดูเพลินดี ได้สะกิดความทรงจำเก่าๆ ที่ฝังในใจออกมาบ้าง ทั้งเรื่องการละเล่น หนัง หรือการ์ตูน แม้จะเก็บได้ไม่หมดในหลายๆ เรื่องที่ผมเคยพบเห็นในวัยเด็ก แต่ก็ถือว่าทำออกมาได้ดี ดูไปก็รู้สึกเบาๆ สบายๆ

โดยรวมแล้วผมชอบหนังเรื่องนี้ครับ แต่ที่ประทับใจที่สุดก็คงเป็นตอนจบ ที่ต้องการสื่อถึงความทรงจำที่ถูกหยุดไว้ตั้งแต่สมัยยังเด็ก ความรู้สึกเก่าๆ เป็นยังไง ปัจจุบันก็ยังคงเป็นอย่างนั้น

ในชีวิตของคนเราตั้งแต่เด็กจนถึงโตเป็นผู้ใหญ่ เราได้พบพานกับคนมากมาย และก็มีหลายๆ คนที่ห่างหายไปจากชีวิต และคงเหลืออยู่กับเราแค่ความทรงจำ ลองคิดดูว่าตั้งแต่อนุบาล จนถึงมหาวิทยาลัย จนถึงชีวิตการทำงาน เราได้รู้จักกับใครบ้าง เป็นเพื่อนกับใครบ้าง และตอนนี้มีใครบ้างที่ยังมีบทบาทอยู่ในชีวิตเรา
ยกตัวอย่างเช่นตัวผมเอง เมื่อลองคิดย้อนไปตอนอนุบาล ผมจำได้แค่ไม่กี่คนเท่านั้น อย่างเช่น ครูฉลวย ซึ่งเป็นครูประจำชั้นตอนอนุบาล 1/5 เป็นหญิงชราร่างเล็กผมขาวทั้งหัว ใจดี (แต่จำได้ว่าตีผมเหมือนกัน) ความทรงจำของผมต่อคุณครูก็ยังคงเป็นอย่างที่จำได้ในวัยอนุบาล ... มันถูกแช่แข็งไว้อย่างนั้น ณ เวลานั้น แม้ว่าจะผ่านมาแล้วยี่สิบกว่าปี ก็หวังว่าคุณครูจะยังคงสบายดี

พอลองคิดๆ ดูแล้วก็มีหลายๆ คน ที่ความทรงจำของผมเกี่ยวกับคนเหล่านั้นถูกแช่แข็งไว้ ณ อดีต ทั้งญาติ เพื่อน และคุณครู ถึงแม้ในปัจจุบันชีวิตอาจไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว แต่ว่าความทรงจำเหล่านั้นก็ยังถูกเก็บไว้อย่างดี และพวกเขาก็ยังคงอยู่ในรูปแบบนั้น อย่างที่เขาเป็นในอดีต บางคนปัจจุบันคงจะอายุสามสิบแล้ว แต่ว่าในความทรงจำของผม เขาก็ยังเป็นเด็กอายุ 7-8 ขวบ ที่เคยชวนกันคุยในห้องเรียน เล่นทอยตุ๊กตุ่นหลังเลิกเรียน และความทรงจำทั้งหมดก็หยุดไว้แค่นั้น เมื่อต้องแยกย้ายไปตามหนทางของแต่ละคน (ถ้าสมัยก่อนมีพวก Social network เหมือนในปัจจุบันก็คงจะมีโอกาสอัพเดทชีวิตกันได้)

แต่ว่าที่สำคัญที่สุดคือ ความทรงจำอีกส่วนหนึ่งที่ไม่ได้ถูกแช่แข็ง และก็ยังเิติบโตไปเรื่อยๆ เป็นความทรงจำที่เรากำลังสร้างอยู่ในปัจจุบัน แม้ว่าในที่สุดคนที่อยู่รอบข้างเรา ณ ปัจจุบันนี้อาจต้องแยกย้ายและต้องแช่แข็งความทรงจำไว้ ณ จุดนั้นๆ แต่ก็หวังว่ามันจะเป็นความทรงจำที่ดี ถึงแม้จะมีทั้งเรื่องหวานขมระคนกันไป (อย่างเพลงพี่ป๊อด) และก็หวังไว้อีกว่าอยากจะมีบางคน และหลายคนที่จะร่วมเติบโตไปด้วยกันตลอดชีวิต ... ร่วมสร้างความทรงจำที่มีชีวิตไปจนสุดทาง

ปล. “แฟนเฉิน” เป็นมหากาพย์หนังฮ่องกงนำแสดงโดยพระเอกชื่อดัง ประกบกับดาราหญิงเจ้าบทบาทเกือบทั้งเกาะ - -“ แม้จะเป็นหนังต้นทุนต่ำ แต่ปรากฎการณ์ของหนังเรื่องนี้ก็สั่นคลอนวงการบันเทิงของฮ่องกงได้ทั้งเกาะ

(เขียนเมื่อ ๒๖ กันยายน ๒๕๕๑)